اشعارنغز از صاحبان مغز
گر یک نفست ز زندگانی گذرد
مگذار که جز به شادمانی گذرد
زنهار که سرمایه این ملک جهان
عمریست بدان سان گذرانی گذرد
ظهیر فاریابی
****
بسا شاهان با حشمت که دیدیم
به غیر آنکه در دفتر شنیدیم
کجا اسکندر و خاقان و فغفور
کجا شاهان دعوی دار مغرور
همه زین خاکدان اندر گذشتند
بدندی خاک باز آن خاک گشتند
ناصرخسرو
*****
آنچه دلم خواست نه آن میشود
هر چه خدا خواست همان میشود
عدو شود سبب خیر اگر خدا خواهد
خمیر مایه دکان شیشه سنگ است
صائب تبریزی
****
یکی را عادت بود راستی
خطا گر کند در گذارند از او
و گر نامور شد به قول دروغ
دگر راست باور ندارند از او
سعدی
****
زان پیش که مرگ ناگهانی
تیره کند آب زندگانی
بشتاب به توبه و عبادت
تا یابی جزای آن سعادت
گر توبه تو نصوح باشد
زان توبه تو را فتوح باشد
عطار
****
چو عمر از سی گذشت یا خود از بیست
نمی شاید دگر چون غافلان زیست
نشاط عمر باشد تا چهل سال
چهل ساله فرو ریزد پر و بال
چو پنجه را نباشد تن درستی
بصر کندی پذیرد پای سستی
چو شست آمد نشست آمد به دیوار
چو هفتاد آمد افتاد آلت از کار
به هشتاد و نود چون در رسیدی
بسا سختی که از گیتی کشیدی
وز آنجا گر به صد منزل رسانی
بود مرگی به صورت زندگانی
نظامی
****
بی طاعت دین بهشت رحمان مطلب
بی خاتم حق ملک سلیمان مطلب
چون عاقبت کار اجل خواهد بود
آزار دل هیچ مسلمان مطلب
مولوی
****
دگر تا زنده ام هرگز نخواهم برد نامت را
برو بر دیگری گستر رندان دامت را
دگر تا زنده ام هرگز نمی آیم سر کویت
دگر اشکی نمی ریزم برای دوری از رویت ...
؟
****
چو عیسی تا توانی خفت بی جفت
مده نقد تجرد را دست مفت
ز دیده خواب راحت دور کردن
به از همخوابگی با حور کردن
نورالدین عبدالرحمان جامی
****
سینه خالی ز مهر گلرخان
کهنه انبانی بود پر استخوان
حافط
یعنی هر کس را نباشد عشق یار
بهر او پالان و افساری بیار
شیخ بهایی
هر که عاشق نیست او را خر شمر
خر بسی باشد ز خر کمتر شمر
عطار
شرح عشق ار من بگویم بر دوام
صد قیامت بگذرد وان نا تمام ...
مولوی
****
این وبلاگ برای دوستداران شعر وادب