زبسم  الله   چیزی   نیست   بهتر

نهادم    تاج    بسم   الله  بر   سر

عجب   تاجیست   این   تاج   الهی

بنه  بر  سر  برو  هر جا که خواهی

سعدی

****

****

عاقبت یک روز مغرب محو مشرق می شود

عاقبت  غربی ترین  دل  نیز عاشق میشود

خلیل ذکاوت

****

هر که بود  عاشق  خود  پنج   نشان   دارد

سخت دل وسست قدم وکاهل وبیکار وترش

مولوی

****

نیست عاشق یافتن آسان غنیمت دان مرا

غنچه  را دل  خون شود  تا بلبلی پیدا شود

؟

****

در این فکرم که خواهی ماند با من مهربان یا نه

به من کم میکنی لطفی که داری این زمان یا نه

وحشی بافقی

****

در   آغاز   محبت   گر   پشیمانی  بگو  با  من

که من هم  دل  زمهرت بر کنم تا فرصتی  دارم

رفیعی کاشانی

****

به  همان  قدر که  چشم  تو  پر  از زیباییست

بی تو دنیای  من  ای دوست پر از  تنهاییست

بهروز یاسمی

****

امشب  تو را به خوبی  نسبت به ماه  کردم

تو   خوب تر   ز  ماهی  من   اشتباه   کردم

فروغ بسطامی

****

به   زیورها    بیارایند   مردم    خوبرویان   را

تو  سیمین تن چنان خوبی که زیورها بیارایی

حافظ

****

کاش میدیدی به چشم عاشقان رخسار خویش

تا دریغ از چشم خود  می داشتی دیدار خویش

صائب تبریزی

****

تا  تو  مراد  من  دهی  کشته  مرا  فراق  تو

تا تو به داد من رسی من  به  خدا  رسیده ام

رهی معیری

****

دوست   را  کس   به   یک   بدی   نفروخت

بهر      کیکی      گلیم      نتوان   سوخت

سنایی غزنوی

****

گفتار       بسیار     نه       از  نغزیست

ولوله      طبل      ز      بی   مغزییست

جامی

****

اندکی    با   تو  گفتم   غم   دل ،ترسیدم

که دل آزرده شوی ور نه سخن بسیار است

سعدی

****

****

تواضع    ز   گردن     فرازان     نکوست

گدا    گر    تواضع   کند   خوی  اوست

نظامی

****

افتادگی   آموز   اگر   طالب   فیضی

هرگز نخورد آب زمینی که بلند است

پوریای ولی

****

کاکل از بالا نشینی  رتبه ای  پیدا  نکرد

زلف از افتادگی حالی همنشین ماه شد

صائب تبریزی

****

جا به کنج گلخن وصحن گلستان داده است

شعله  را  گردن   فرازی  خاک  را   افتادگی

صائب تبریزی

****

از  تواضع  کم  نگردد  رتبه  گردن  کشان

نیست عیبی گر بود شمشیر لنگردار کج

صائب تبریزی

****

تواضع گر چه محبوب است وفضل بیکران دارد

نباید کرد بیش  از حد که  هیبت  را زیان  دارد

سعدی

****

 

تا  خدا  یار  است  با  سلطان  مپیچ

گر خدا برگشت صد سلطان به  هیچ

سعدی

****

عزیزی  که از  درگه اش  سر  بتافت

به  هر  در  که  زد  هیچ  عزت  نیافت

سعدی

****

ای که در خوابی  همه شب تا به روز

بهر   گور    خود   چراغی   بر   فروز

عطار

****

شبی   بیدار   دار  آخر   خدا  را

چو صد شب داشتی نفس وهوا را

عطار

****

مرگ   را  بر  خلق  عزم  جازمست

جمله  را  در  خاک  خفتن  لازمست

عطار

****

در  همه   آفاق  کس  بی مرگ نیست

وین عجایب بین که کس را برگ نیست

عطار

****

گر   عمارت   را    بری   بر    آسمان

عاقبت   زیر     زمین    گردی    نهان

عطار

****

گر   چو   رستم  شوکت  و  زورت بود

جای   چون    بهرام    در  گورت  بود

عطار

****

بر  مال  و جمال  خویش  غره  مشو

کان  را  به  شبی  برند و این را به تبی

اسعد گرگانی

****

تا توانی به جهان خدمت محتاجان کن

به  دمی  یا  درمی  یا  قدمی یا  قلمی

پوریای ولی

****

کلید   در  دوزخ  است  آن   نماز

که  در  چشم  مردم  گزاری  دراز

سعدی

****

اتکای    تو     بر    چماق    امیر

بیش   باشد   که   بر   خدای  کبیر

سعدی

****

طاعت آن نیست که بر خاک نهی پیشانی

صدق پیش  آر که ابلیس بسی کرد سجود

سعدی

****

هر چه دلم خواست نه آن میشود

هر چه خدا خواست همان میشود

صائب تبریزی

****

بر  سر  هر  لقمه بنوشته عیان

 کز   فلان  بن  فلان  بن  فلان

مولوی

**** 

رزق را روزی رسان پر میدهد

بی مگس هرگز نماند عنکبوت

صائب تبریزی

****

جان  پدر  تو سفره  بی  نان  ندیده ای

سرمای قوس و تک تک دندان ندیده ای

صائب تبریزی

****

سرمای قوس تک تک دندان ندیده ای

بر  عیال  و سفره  بی  نان  ندیده ای

صائب تبریزی

****

دشمنت  را چون  میخ  خیمه  میخواهم مدام

سنگ بر سر خاک بر تن ریسمان اندر گردنش

صائب تبریزی

****

دشمن    خود     را    نباید    زد     تبر

گر    توانی    کشت   او   را   با  شکر

سعدی

****

دشمنی   بالاتر   از     اولاد   نیست

شاخ   گاوی   بدتر   از   داماد  نیست

نظامی

****

به صد سال یک دوست آید به دست

به یک روز توان کرد دشمن به شصت

سعدی

 ****

 

 ترا  دیدم  و یوسف  را  شنیدم

شنیدن   کی  بود   مانند  دیدن

جامی

****

مکن ترک تازی بکن ترک آز

به  قدر  گلیمت  بکن  پا دراز

سعدی

****

بزرگی  سراسر  به  گفتار نیست

دو صد گفته چون نیم کردار نیست

فردوسی

****

مکن عیبم که نوشیدم می عشق

شراب   مفت   را  قاضی   بنوشد

جلال الدین سلجوقی

****

گرمی خورشید زعیسی بپرس

خوبی  یوسف ز   زلیخا   بپرس

وحشی بافقی

****

من   از  روییدن  خار  سر  دیوار   فهمیدم

که ناکس کس نمی گردد از این بالانشینیها

صائب تبریزی

****

زبس معنی که دارم در ضمیرم

خدا داند که در  گفتن    اسیرم

دلی    پر   گوهر   اسرار  دارم

ولیکن   بر   زبان  مسمار  دارم

عطار

****

 

دود اگر  بالا نشیند کسر شأن شعله  نیست

جای چشم ابرو  نگیرد گر چه  او  بالاتر  است 

صائب تبریزی

 ****

کم  گوی  و  به  جز  مصلحت  خویش  مگوی

چیزی   که   نپرسند   تو  خود  پیش   مگوی

بابا افضل

****

دادند   دو    گوش    و   یک    زبان    ز   آغاز 

یعنی   دو    بشنو    و    یکی    بیش   مگوی 

**** 

 

دل    ز   پر     گفتن     بمیرد    در    بدن

گر     چه       گفتارش     بود    در   عدن

عطار

****

ز  گفتار   بیهود    جز   رنج   نیست

چو   خاموشی   اندر  جهان  گنج  نیست

****

ز     لب     دوختن    غنچه    را   زندگیست

چو    بشکفت    زان     پس     پراکندگیست

****

 بی  کمالیهای  انسان  از  سخن  پیدا   شود

پسته بی  مغز  چون   وا   شود   رسوا  شود

صائب تبریزی

****

دل که رنجید از کسی خرسند کردن مشکل است

شیشه  بشکسته  را پیوند  کردن  مشکل   است

صائب تبریزی

****

کوه  ناهموار   را   هموار   کردن  سخت   نیست

حرف  نا  هموار  را   هموار  کردن  مشکل  است

صائب تبریزی

****

در  سخن  گفتن   خطای  جاهلان  پیدا   شود

تیر  کج  چون  از  کمان  بیرون  دود  رسوا شود

صائب تبریزی

****